"Muzyka we Lwowie : od Mozarta do Majerskiego : kompozytorzy, muzycy, instytucje" to książka popularnonaukowa, stanowi pierwsze w piśmiennictwie całościowe opracowanie dziejów muzycznych Lwowa od końca XVIII wieku do II wojny światowej (z zarysem od czasów najdawniejszych). Jest efektem wieloletnich prac dr. Michała Piekarskiego nad muzyczną historią miasta. Ukazuje, jak zmieniały się we Lwowie style w muzyce od klasycyzmu po dodekafonię, czyli od Franza Xavera Mozarta (syna Wolfganga Amadeusa) po Tadeusza Majerskiego. Szczególny nacisk został położony na przełom XIX i XX wieku, kiedy Lwów stał się najważniejszym miastem dla polskiej kultury muzycznej. Tam właśnie odbyło się wiele premier polskich oper (których nie można było wystawiać w Warszawie), zaś w 1910 roku zorganizowano pierwsze obchody Roku Chopinowskiego. Publikacja koncentruje się na zachodnioeuropejskiej muzyce profesjonalnej, obejmującej twórczość kościelną, operową, symfoniczną i kameralną oraz na dziejach muzykologii i szkolnictwa muzycznego. Część pierwszą stanowi opis takich instytucji, jak teatr muzyczny, Galicyjskie Towarzystwo Muzyczne, Filharmonia, a ponadto kościoły i prywatne salony muzyczne. Część druga to biogramy kompozytorów, muzyków i muzykologów związanych ze Lwowem. Kryterium doboru postaci stanowiło ich aktywne i trwałe uczestnictwo w życiu muzycznym Lwowa. Wśród prezentowanych postaci znaleźli się przedstawiciele różnych narodowości: polskiej, austriackiej, czeskiej, żydowskiej i ukraińskiej. Dzięki temu została nakreślona możliwe szeroka panorama dziejów muzycznych Lwowa, składająca się w pełni wielokulturową spuściznę kultury muzycznej miasta. Istotną część książki tworzą materiały ikonograficzne pochodzące ze zbiorów archiwalnych (państwowych oraz prywatnych archiwów autora), a także współczesne fotografie miasta wykonane przez autora, na których widnieją domy i kamienice, w których mieszkali opisywani muzycy.